In Oost-Bohemen werden prominente persoonlijkheden geboren, die door hun levenswerk belangrijke sporen hebben achtergelaten in de geschiedenis van de Tsjechische natie. Tot de bekendste landsgenoten behoort zonder twijfel het tweetal van befaamde componisten - Bedřich Smetana, die geboren werd in Litomyšl, en Bohuslav Martinů die afkomstig is uit Polička.
* 19.11.1845 Slatiňany - † 11.1.1892 Praha
Architect en de eerste directeur van de School voor Toegepaste Kunsten in Praag (sinds 1885). Tussen 1869 - 1874 was hij bezig met architectenwerk en documentatie in Egypte. Zijn belangstelling voor Oosterse kunst en architectuur komt sterk tot uiting in zijn werk - hij ontwierp de Egyptisch-Soedanese afdeling op de wereldtentoonstelling in Wenen (1873), het spa-gebouw in Trenčianske Teplice en een gebouw van de Turkse Hammam.
* 2.3.1824 Litomyšl - † 12.5.1884 Praha
Reeds op zesjarige leeftijd trad hij op en verwonderde hij zijn publiek door zijn klavierspel. Op deze leeftijd begon hij ook al te componeren. Hij ging naar middelbare scholen in Jihlava, Německý Brod, Praag en Pilsen. In Praag werkte hij als leraar in de familie van graaf Thun. In 1848 opende Smetana in Praag een muziekschool. Als lid van de Nationale Garde nam hij deel aan de revolutie van 1848. In 1856 besloot hij om existentiële redenen naar Göteborg te gaan waar hij tot en met 1861 als pedagoog, dirigent en klaviervirtuoos werkzaam was. Na zijn terugkeer naar Bohemen zette kostte het hem moeite zijn werk voort te zetten. Hij leidde het zangkoor Hlahol, organiseerde en dirigeerde concerten van de Kunstzinnige Vereniging, werd verslaggever van de Nationale Bladen, trad op als pianist en begon weer les te geven. Pas in 1866, na het succes van zijn opera’s De Brandenburgers in Bohemen en De Verkochte Bruid werd Smetana dirigent van het Interimstheater. In 1874 werd hij echter door een ernstige zenuwziekte getroffen die tot doofheid leidde. Smetana verhuisde daarom naar zijn dochter in Jabkenice. Na een kort verblijf in een psychiatrische inrichting stierf hij op 60-jarige leeftijd op 12 mei 1884 in Praag. Bedřich Smetana ligt op Vyšehrad begraven.
* 8.8.1890 Polička - † 28.8.1959 Liestal
Bohuslav Martinů werd op 8 augustus 1890 in Polička geboren als zoon van de schoenmaker en torenwachter Ferdinand Martinů. Hij volgde zes jaar lang vioolles. Op vijftienjarige leeftijd begon hij als solist op locale feesten op te treden. Dankzij zijn leraar Adolf Vaníček werd Martinů op 15 september 1906 aan het Praagse Conservatorium aangenomen en sindsdien hield hij zich ononderbroken bezig met componeren. Toch werd hij wegens slordigheid van het conservatorium weggestuurd. Hij bleef in Praag en studeerde vlijtig partituren, maar slaagde toch niet voor het examen vioolspel, in november 1911. Dit lukte hem pas één jaar later. Onder de invloed van Dvořák, Strauss en Debussy schreef hij tot en met 1912 rond de 90 composities. In 1914 werd hij de tweede vioolspeler van de Tsjechische Filharmonie. De Eerste Wereldoorlog bracht hij in zijn geboorteplaats door als vioolleraar en in 1919 keerde hij terug naar Praag. Later werd hij gaststudent in de meester-school van Josef Suk. In 1923 kreeg Martinů een beurs voor drie maanden in Parijs. Hij bleef er echter langer en schreef er rond de 140 werken. Hij vluchtte voor de nazi’s naar Zuid-Frankrijk en daarna naar New York. Vanaf 1953 leefde hij vooral in Europa. Zijn stoffelijk overschot ligt op de begraafplaats te Polička.
* 28.4.1908 Svitavy - † 9.10.1974 Hildesheim
Duitse handelsman geboren te Svitavy, redder van 1 200 Joden voor het transport naar een concentratiekamp. Schindler werd een controversiële figuur, door sommigen werd hij geprezen, door sommigen werden zijn daden gebagatelliseerd of zelfs ontkend. Thomas Keneally verwerkte Schindlers verhaal in zijn roman Schindler’s Ark waarop de film Schindler’s List (1993) van regisseur Steven Spielberg is gebaseerd.
* 1370 Husinec - † 6.7.1415 Kostnice
Tsjechisch religieus denker, predikant en rooms-katholiek priester uit de Middeleeuwen. Een van de eerste kerkhervormers die door John Wycliff is geïnspireerd. De katholieke kerk riep hem tot ketter uit en veroordeelde hem op het concilie in Konstanz tot de brandstapel.
* 23.12.1987 Trnava
Een van de meest succesvolle modellen van de Tsjechische Republiek, afkomstig uit de Oost-Boheemse stad Opočno. Ze won de titels Miss Tsjechische Republiek 2006, Miss Sympathie Tsjechische Republiek 2006 en vooral Miss World 2006 (Op 30 september 2006 versloeg ze 103 concurrentes uit de hele wereld in finale).
* 20.4.1889 Braunau am Inn - † 30.4.1945 Berlín
De leider van De Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij, de Duitse rijkskanselier, het hoofd van de Duitse staat. Onder zijn leiding is er in Duitsland een militaristische totalitaire staat ontstaan, hij was verantwoordelijk voor de genocide van bepaalde bevolkingsgroepen: Joden, gehandicapten en anderen. Door de inval in Polen in 1939 veroorzaakte hij het begin van de Tweede Wereldoorlog waarin Duitsland een verpletterende nederlaag leed.
* 28.5.1884 Kožlany - † 3.9.1948 Sezimovo Ústí
De tweede president van de onafhankelijke Tsjechoslowaakse staat. Na het uitbarsten van de Eerste Wereldoorlog hielp Beneš het verzet tegen Oostenrijk te organiseren. Vanaf het begin van de jaren '20 was Beneš een bekende en erkende Europese politicus. Na het aftreden van T. G. Masaryk werd hij op 18 december 1935 gekozen als president. Na de sluiting van het Verdrag van München ging Beneš in ballingschap. Na de volgende presidentsverkiezingen (1946) werd hij president.
* 1.9.1286 Poznaň - † 18.10.1335 Staré Brno
Boheemse koningin, weduwe van Boheemse koningen. Oorspronkelijk was zij beloofd aan de zoon van de Brandenburgse markgraaf Otto van Brandenburg, in 1300 trouwde zij echter de weduwnaar geworden Boheemse koning Wenceslas II. 1303 kwam zij naar Praag en werd tot Boheemse en Poolse koningin gekroond. Bij die gelegenheid nam zij de naam Elisabeth aan (Tsjechisch Alžběta of Eliška), Rejčka is een verbastering van haar oorspronkelijke naam. Later koos Rudolf van Habsburg, die in 1306 de lege Boheemse troon bezette, haar als zijn tweede vrouw.
* 9.3.1662 Lysá nad Labem - † 30.3.1738 Lysá nad Labem
Geboren in 1662 in Lysá nad Labem, een van de belangrijkste edellieden van de Boheemse barok, een grote begunstiger van kunstenaars. Hij liet in Kuks een groots opgezette badplaats bouwen met een hospitaal van de Barmhartige Broeders en een crypte van de familie Špork. De opdracht om de badplaats te versieren gaf hij aan de grootste beeldhouwer van die tijd en tevens de maker van de nabije beeldenverzameling genoemd Betlém – Matthias Bernhard Braun. In zijn Praagse paleis richtte Špork het eerste openbare theater in de hoofdstad op en introduceerde de Italiaanse opera in Bohemen. Špork was een gepassioneerde bevorderaar en hervormer van het jagen waarvoor hij de Jachtorde van Sint Hubertus stichtte. Tot zijn kunstenaarskring behoorden behalve Braun ook de schilder Petr Brandl en de etser Michael Rentz.
* 18.8.1830 Vídeň - † 21.11.1916 Vídeň
Liefst 68 jaar lang de keizer van Oostenrijk en de koning van Bohemen en Hongarije. Zijn heerschappij begon zeer vroeg waardoor hij van een uitgebreide opleiding kon genieten. Waarschijnlijk bereikte hij de hoogste leeftijd van alle Habsburgse heersers en hoort bij de langst heersende heersers op de wereld. Overleden in het midden van WO I en begraven in de Kapucijner Grafkelder in Wenen.
* 30.11.1657 Brno - † 10.6.1712 Vídeň
De derde vorst van Liechtenstein was een zeer goede econoom en financier, een grote liefhebber en mecenas van de kunst, met name schilderkunst en architectuur. In 1694 ontving hij voor zijn verdiensten de ridderlijke Orde van het Gulden Vlies. In 1699 heeft hij het landgoed Schellenberg en in 1712 het graafschap Vaduz verkregen. Deze gebieden hebben later het huidige Vorstendom Liechtenstein gevormd. Hij was één van de meest genereuze mecenassen van zijn tijd.
* 23.4.1420 Poděbrady - † 22.3.1471 Praha
De enige Boheemse heerser die niet van een heersersdynastie afkomstig was. Hij koos partij van de gematigde hussieten. In 1452 veroverde hij de stad Tábor waardoor hij de plaatselijke politieke en religieuze groep de macht ontnam. In hetzelfde jaar werd hij vertegenwoordiger van het Koninkrijk Bohemen als vervanger van de minderjarige Ladislav Pohrobek.
* 15.9.1564 Brandýs nad Orlicí - † 9.10.1636 Přerov
Een van de belangrijkste figuren uit de periode vóór de slag op de Witte Berg, edelman, politicus en schrijver. In 1595 leidde hij de Moravische cavalerie in het gevecht met de Turken. Vanaf 1608 was hij de hoofdman van Moravië. Hij nam deel aan de stichting van de Oostenrijks-Hongaars-Moravische confederatie ter ondersteuning van Matthias van Oostenrijk die ruzie had met keizer Rudolf II.
* 14.5.1316 Praha - † 29.11.1378 Praha
De belangrijkste Europese heerser van de late middeleeuwen, Romeinse keizer en Boheemse koning genoemd "vader des vaderlands". Zoon van Elisabeth Přemyslovna en Jan van Luxemburg. Onder zijn heerschappij werd het Koninkrijk Bohemen het centrum van Europa en Praag de zetel van het Heilige Roomse Rijk. Het land kende een buitengewone opbloei op het gebied van economie, kunst en cultuur. Karel IV. Is begraven in een sarcofaag midden in de koninklijke graftombe in de St.-Vituskathedraal op de Praagse Burcht.
* 10.12.1937 Praha
Karel Schwarzenberg stamt af van de Orlice tak van het adellijke geslacht Schwarzenberg. Hij was de leider van het Bureau van de Tsjechoslowaakse president, kanselier van de president, voorzitter van de Internationale Helsinki Federatie voor de Mensenrechten. Tegenwoordig is Karel Schwarzenberg senator en minister van Buitenlandse zaken. Tevens is hij mede-eigenaar van het bedrijf Jan Becher - Karlovarská becherovka en eigenaar van 300 ha vijvers in Tsjechië en het kasteel Orlík.
* 1.10.1685 Vídeň - † 20.10.1740 Vídeň
De jongste zoon van Leopold I. en Eleonora von Pfalz-Neuburg. Na de dood van zijn broer Josef I. werd hij keizer. Hij was een bigotte katholiek. Hij was gecharmeerd van het Spaanse hofritueel. In 1708 trouwde hij met de Duitse prinses Elisabeth Christine von Braunschweig-Wolfenbüttel.
* 1233 Městec Králové - † 1278 Suché Kruty
Ottokar II. Přemysl, ook wel de ijzeren en gouden koning genoemd, werd rond 1233 geboren als tweede zoon van de koning Wenceslaus I. en Kunegonde van Schwaben. Hij was de vijfde Boheemse koning uit het Přemysliden geslacht (1261 gekroond) en een machtige Midden-Europese heerser. Als erfenis uit het uitgestorven Babenberg geslacht voegde hij tijdelijk de Oostenrijkse landen bij Bohemen, maar moest tenslotte toch het onderspit delven tegen de opkomende Habsburgers – hij viel tijdens de veldslag op het Moravische veld tegen de Roomse koning Rudolf I.
* 18.7.1552 Vídeň - † 20.1.1612 Praha
Romeinse keizer en Boheemse, Hongaarse en Kroatische koning. Hij was de zoon van keizer Maximiliaan II. en Maria van Spanje. Hij werd vooral bekend om zijn verzamelpassie en als mecenas van alchemisten, charlatans, maar ook echte kunstenaars en geleerden.
* 7.3.1850 Hodonín - † 14.9.1937 Lány
Eerste Tsjechoslowaakse president, Tsjechische filosoof, pedagoog, politicus, wetenschapper, schrijver en journalist. Geboren te Hodonín, opgetogen in Čejkovice. Hij trad de politieke en maatschappelijke wereld binnen reeds in de tijd van de Oostenrijks-Hongaarse monarchie. Tijdens WOI organiseerde hij het verzet tegen de Habsburgers dat gericht was op het stichten van een zelfstandige Tsjechoslowaakse republiek. Vanaf 1918 was hij president van Tsjechoslowakije. In 1935 trad hij wegens zijn hoge leeftijd af.
* 5.10.1936 Praha - † 18.12.2011 Vlčice-Hrádeček
Toneelschrijver, ondertekenaar van Charta 77, een volhardend strijder voor democratie en gelijke rechten. Hij werd de eerste president van het socialistisch Tsjecho-Slowakije (ČSSR), daarna van de federatieve vorm ervan (ČSFR) en later president van de zelfstandige Tsjechische republiek. Hij is buitengewoon lid of erelid van een lange rij van binnen- en buitenlandse genootschappen. Aan hem zijn door tientallen universiteiten uit de gehele wereld eredoctoraten verleend. Hij werd ook als kandidaat voor de Nobel Vredesprijs voorgedragen. Hij schreef een reeks toneelspelen en boeken.
* 24.7.1860 Ivančice - † 14.7.1939 Praha
Tsjechische jugendstil schilder. Geboren te Ivančice, abituriënt van het Slavisch gymnasium in Brno. In 1879 vertrok hij naar Wenen om daar als schilder van theaterdecors te werken. 1883 werd hij door de graaf Khuen Belassi gevraagd om de decoratie voor het kasteel Emmahof in Wenen te ontwerpen. Een bepalend keerpunt in zijn carrière kwam in 1897, toen hij de opdracht kreeg een affiche voor Sarah Bernhardt te maken. Zijn kunst kwam tot de hoogste bloei rond de eeuwwisseling van de 19e en de 20e eeuw. In de VS werd hij begroet als één van de grootste decoratieve kunstenaars ter wereld. Toch keerde hij terug naar Bohemen.
* 1.12.1847 Ronov nad Doubravou - † 1.5.1891 Praha
Hij studeerde aan de Praagse Academie, in München en Wenen en in 1874 keerde hij weer terug naar de Praagse Academie waar hij na twee jaar buitengesloten werd. Chitussi debuteerde in 1876 en 1877 in Praag bij tentoonstellingen van de Esthetische en Kunstzinnige Vereniging. In 1878 ging hij in militaire dienst als soldaat in Bosnië. Eén jaar later ging hij in Parijs studeren en daar heeft hij ook zijn werken tentoongesteld. Zijn eerste volledige tentoonstelling vond pas in 1885 in Praag plaats. Het heeft lang geduurd aleer Chittussi zijn artistieke inspiratie kon realiseren. In de figurale compositie en het genre waartoe hij aan de Academie opgeleid werd, kon hij zijn talent niet doorzetten. Na zijn gedwongen ontslag van de Academie begon hij zich voor de landschapschilderkunst te interesseren maar het eerste werkelijk geslaagde werk ontstond pas in 1878: het gaat om het schilderij „Uit het eiland Troje“. Geleidelijk aan werd hij meester van het plein-air-landschap en een gevoelige schilder van natuurstemmingen. De jonge generatie kent zijn opvatting van simpele motieven en zijn gevoel voor de expressie van het Boheemse landschap. Chittussis werk werd bekend pas na zijn dood op 1 mei 1891 in Praag.
* 23.9.1871 Opočno - † 24.6.1957 Puteaux
Een belangrijk figuur in de mondiale schilderkunst van de 20e eeuw, een van de oprichters van de moderne abstracte schilderkunst. Hij heeft zijn kinderjaren in Dobruška doorgebracht waar hij ook de ambachten van zadelmaaker en riemenmaker leerde. Hij studeerde schilderkunst in Jaroměř, en later ook in Praag, Wenen en in Parijs. Vanaf 1985 tot zijn dood woonde hij met tussenpozen in Parijs.
* 17.9.1873 Kroměříž - † 10.2.1962 Praha
Hij was één van de belangrijkste Tsjechische kunstenaars van de 20e eeuw. Vooral zijn buitengewone tekenvaardigheid en de veelvoudigheid van de grafische technieken die hij meester was werden door velen bewonderd. Tot zijn verdiensten behoort ook het propageren van de Tsjechische beeldende kunst in heel Europa. Vanaf einde van de jaren ‘90 van de 19e eeuw verbleef Švabinský samen met zijn vrouw Ela vaak in Kozlov bij Česká Třebová. In 1910 werd hij tot professor aan de Praagse Academie benoemd. In het blad “Rajské sonáty” uit 1917 werd zijn talent voor houtsnijden bekend. Bovendien is hij auteur van de mozaïeken voor het Nationaal monument op de Žižkov heuvel, hij tekende kartons voor drie gekleurde vensters van de Sint Vituskathedraal in Praag en ontwierp grafische miniaturen voor postzegels. Max Švabinský tekende bijna tot zijn laatste levensdagen en stierf op 10 februari 1962 in Praag.
* 28.3.1592 Nivnice - † 15.11.1670 Amsterdam
Hij bracht zijn kinderjaren in Uherský Brod door. In de jaren 1608-1611 ging hij naar het gymnasium van de Broedergemeenschap in Přerov en daarna studeerde hij theologie in Herborn en Heidelberg. In 1616 werd hij tot priester gewijd, twee jaar later kwam hij in het bestuur van de broederkerk in Fulnek. Na de slag op de Witte Berg moest hij zich verborgen houden. Meestal verbleef hij in de burcht van Karel van Žerotín in Brandýs. In die tijd overleed zijn vrouw en twee kinderen en in deze moeilijke periode schreef hij „Het labyrint van de wereld en het paradijs van het hart“ – waarschijnlijk zijn bekendste werk. In 1628 verliet hij definitief zijn geboorteland en ging naar het Poolse Lešno waar hij tot 1656 leefde en werkte. Bij de brand van de stad verloor hij zijn hele boekenverzameling en zijn meeste handschriften. Toen ging hij naar Amsterdam waar zijn wetenschappelijke en literaire activiteiten met ca. 62 werken hun hoogtepunt bereikten. Toen versterkte ook zijn neiging tot het irrationele, zijn geloof in voorspellingen en visioenen en hij schreef enkele religieuze, polemische en politieke traktaten. Niet al zijn werken werden met begrip ontvangen.
* 28.8.1749 Frankfurt nad Mohanem - † 22.3.1832 Výmar
Duitse dichter, proza- en toneelschrijver. Hij had een vrij sterke band met Bohemen en Marienbad waar hij ook de liefde van zijn leven ontmoette - Ulrika von Levetzow uit Třebívlice bij Litoměřice. Vanaf 1775 leefde hij in Weimar. In die tijd verhuisde ook Friedrich Schiller naar Weimar om dichtbij hem te zijn. Goethe ligt in Weimar begraven.
* 9.1.1890 Malé Svatoňovice - † 25.12.1938 Praha
Tsjechische proza- en toneelschrijver, journalist en vertaler in de eerste helft van de 20e eeuw. Voor een bepaalde tijd was hij vertegenwoordiger van de Tsjechoslowaakse Penclub. Tijdens de dreigende occupatie door de nazi's was hij één van de hoofdmotoren van de tegenstand. Zijn literaire loopbaan begon vóór de Eerste Wereldoorlog. Eerst schreef hij enkele werken samen met zijn broer Josef die zich echter meer als schilder profileerde.
* 15.9.1564 Brandýs nad Orlicí - † 9.10.1636 Přerov
Een van de belangrijkste figuren uit de periode vóór de slag op de Witte Berg, edelman, politicus en schrijver. In 1595 leidde hij de Moravische cavalerie in het gevecht met de Turken. Vanaf 1608 was hij de hoofdman van Moravië. Hij nam deel aan de stichting van de Oostenrijks-Hongaars-Moravische confederatie ter ondersteuning van Matthias van Oostenrijk die ruzie had met keizer Rudolf II.
* 6.6.1875 Lübeck - † 12.8.1955 Curych
Broer van de schrijver Heinrich Mann, Duitse proza- en essayschrijver, drager van de Nobelprijs voor literatuur (1929). Zijn debuut was de novelle Gefallen. Zijn eerste grote werk – de roman Die Buddenbrooks verscheen in 1901. Het boek was een groot succes en Thomas Mann werd bijna van één dag op een ander een beroemde Duitse schrijver. In 1938 vertrok hij naar de VS en 1944 werd kreeg hij er burgerschap. Na de Tweede Wereldoorlog keerde hij terug naar Europa.
* 5.10.1936 Praha - † 18.12.2011 Vlčice-Hrádeček
Toneelschrijver, ondertekenaar van Charta 77, een volhardend strijder voor democratie en gelijke rechten. Hij werd de eerste president van het socialistisch Tsjecho-Slowakije (ČSSR), daarna van de federatieve vorm ervan (ČSFR) en later president van de zelfstandige Tsjechische republiek. Hij is buitengewoon lid of erelid van een lange rij van binnen- en buitenlandse genootschappen. Aan hem zijn door tientallen universiteiten uit de gehele wereld eredoctoraten verleend. Hij werd ook als kandidaat voor de Nobel Vredesprijs voorgedragen. Hij schreef een reeks toneelspelen en boeken.
* 8.1.1985 Ústí nad Orlicí
Olympisch sporter die Tsjechië vertegenwoordigt in de wielersport. Was Europees kampioen bij de junioren in 2003 en winnaar van de bronzen medaille op het WK in 2007 in de categorie tot 23 jaar. In 2010 en 2011 werd hij Europees kampioen. In 2011 won hij niet alleen de wereldbeker, maar werd hij ook wereldkampioen. Het sportieve hoogtepunt van de man uit Ústí nad Labem was de Olympische gouden medaille in Londen (2012) in de categorie MTB - cross country.
* 22.7.1983 Ústí nad Orlicí
De absolute topper van de brandweersport – meervoudig Europees kampioen en wereldkampioen. Onverslaanbaar in de zwaarste brandweerraces van de TFA - "de stoerste brandweerman overleeft".
* 26.11.1974 Lanškroun
Tsjechisch meerkamper en winaar van Olympisch goud in 2004. Als eerste tienkamper bereikte hij de grens van 9000 punten. Met een puntenaantal van 9026 punten scherpte hij op 26 en 27 mei 2001 in Götzis het wereldrecord aan, dat de volgende 11 jaar niet werd gebroken.
Volgens sommige geleerden een vergeten en opnieuw ontdekt Tsjechisch genie uit de tijd van eeuwwisseling tussen de 19e en 20e eeuw, die zich met vele vakgebieden bemoeide. Hij was een eigenaardig toneelschrijver, filosoof, gynaecoloogautodidact, skiër, vertrouwelijke vriend en leraar van Albert Einstein, uitvinder en aanhanger van Dalton, alsmede een vertrouwelijke vijand van T.A. Edison. Volgens anderen een niet bestaand figuur, een literaire mystificatie, die één van de populairste kleinstheater in Tsjechië stichtte, dat de naam Theater van Jára Zimmerman draagt.
* 20.4.1889 Braunau am Inn - † 30.4.1945 Berlín
De leider van De Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij, de Duitse rijkskanselier, het hoofd van de Duitse staat. Onder zijn leiding is er in Duitsland een militaristische totalitaire staat ontstaan, hij was verantwoordelijk voor de genocide van bepaalde bevolkingsgroepen: Joden, gehandicapten en anderen. Door de inval in Polen in 1939 veroorzaakte hij het begin van de Tweede Wereldoorlog waarin Duitsland een verpletterende nederlaag leed.
* 13.6.1595 Lanškroun - † 10.4.1667 Praha
Johannes Marcus Marci werd op 13 juni 1595 in Lanškroun geboren als zoon van een rentmeester van de landgoederen bij Litomyšl. In korte tijd werd hij een Europees bekende wetenschapper. Reeds vóór Isaac Newton hield hij zich bezig met de lichtbreking. Tevens wordt hij als de grondlegger van de spectroscopie beschouwd. Marci gebruikte de slinger voor de tijdmeting. Toen de Karelsuniversiteit op 14 november 1622 in de handen van de jezuïeten werd overgegeven (deze hebben vier faculteiten hernieuwd, o.a. de juridische en de geneeskundige), werden Praagse artsen meteen tot professoren benoemd. Onder de eersten was ook Marci. Behalve lesgeven en het leiden van een eigen praktijk hield hij zich ‘s nachts bezig met de astronomie. In 1626 werd Marci tot de natuurkundige van het Koninkrijk Bohemen benoemd. Negen jaar later organiseerde hij de verdediging van de Oude Stad tegen de Zweden, leidde de medische dienst tijdens de gevechten op de Karelsbrug en werd hiervoor tot lid van de Keizerlijke Raad benoemd. In 1654 kreeg hij de rang van paltsgraaf en werd in de stand van wladyka (lagere Tsjechische adel) een edelman. Andere vier jaar later werd Marci de persoonlijke lijfarts van de keizer Ferdinand III. en in 1662 de rector van de universiteit. Naar het heet weigerde hij toen het professoraat van de universiteit van Oxford.
* 29.6.1793 Chrudim - † 10.10.1857 Lublaň
Ressel werd op 29 juni 1793 in Chrudim uit een gemengd huwelijk geboren – zijn vader was Duitser en zijn moeder een Tsjechische. Hij ging naar het gymnasium in Linz en later naar een artillerieschool. In 1812 werd hij aan de Weense universiteit aangenomen. Hij studeerde geneeskunde, mechaniek, natuurkunde en scheikunde. In 1814, tijdens de Napoleonse oorlogen, keerde hij op wens van zijn ouders terug naar Bohemen. Ressel werd in 1820 boswachter in Triëst. Hij voelde zich altijd door de zee en de schepen aangetrokken en dacht daarom na hoe hij de schepen kracht en vaart zou kunnen geven. Een bron van inspiratie voor hem was de raderboot Carolina. Hij kreeg het idee om bij de stoommachine een schroef te monteren en na vele proeven lukte hem zijn idee in de praktijk te brengen. In Triëst werd hij uitgelachen maar toch vroeg hij op 28 november 1826 in Oostenrijk octrooi voor zijn uitvinding. In september 1828 sloot hij met de rijke zakenman Fontana een contract over de invoer van scheepvaart tussen Monfalcone en Istrië. Een jaar later zou het schip in de vaart worden genomen. Ressel verplaatste nog op het laatste ogenblik de schroef op het achterdek, maar het schip vertrok niet, want de Oostenrijkers leverden de stoommachine niet. Bovendien slaagden enkele bedriegers erin de uitvinding te stelen. Het schip met de schroef vertrok uiteindelijk wel. De pijpleiding van de stoommachine barstte en de vaart werd onderbroken. Ressels werk werd pas na vele jaren erkend.
-1°C
Česky
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Polski
по-русски
